Το «ασφαλιστικό» της ανασφάλειας: δήμευση του δικηγορικού εισοδήματος

Η υποτιθέμενη «μεταρρύθμιση» του ασφαλιστικού συστήματος φαίνεται ότι εκλαμβάνεται από την κυβέρνηση ως ευκαιρία τελικού πλήγματος για την εξόντωση των αυταπασχολουμένων – και δη των επιστημόνων. Είτε λόγω αναχρονιστικής ιδεοληψίας, είτε λόγω διαχειριστικής ανικανότητας, είτε αποβλέποντας στη λαϊκιστική κατακολάκευση των –αληθινών ή υποτιθέμενων- αδυνάτων που η κυβέρνηση εκλαμβάνει ως εκλογική πελατεία της, το προτεινόμενο ασφαλιστικό σύστημα ισοπεδώνει ένα από τα εργατικότερα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, διαβρώνοντας όχι μόνο τον παραγωγικό, αλλά και τον μορφωτικό ιστό της.

Ειδικά για τους δικηγόρους, οι επιπτώσεις είναι συντριπτικές, καθώς στην περίπτωσή τους τα φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη, που έχουν επαχθεί σε όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες, συνδυάζονται με σειρά νομοθετικών περιορισμών της δικηγορικής ύλης και των ελάχιστων δικηγορικών αμοιβών. Στο φορολογικό επίπεδο, οι δικηγόροι αντιμετωπίζουν τα ίδια εξοντωτικά μέτρα με τους περισσότερους ελεύθερους επαγγελματίες: ΦΠΑ 23%, φορολόγηση με 26% από το πρώτο ευρώ χωρίς κανένα αφορολόγητο και τέλος επιτηδεύματος. Στο επαγγελματικό, υφίστανται την κατάργηση των παραστάσεων στα συμβόλαια, τη μείωση των υποθέσεων λόγω της εκτόξευσης των παραβόλων προσφυγής στη Δικαιοσύνη και τη συνεχή πίεση να μη διατηρηθεί ο ρόλος τους ούτε σε διαδικασίες πρωτίστως νομικές όπως η διαμεσολάβηση ή η διαχείριση πτωχεύσεων.

Το συνδυαστικό αποτέλεσμα είναι εμφανές: ένας δικηγόρος με ετήσια κέρδη 16.000 ευρώ δεν λογίζεται πλέον χειμαζόμενος, αλλά, ιδίως αν είναι νέος, ακόμη και σχετικά…τυχερός. Από αυτά, όμως, πρέπει να καταβάλει περί τις 4.000 ευρώ ως ασφαλιστικές εισφορές (με το νυν σύστημα), 3.120 ως φόρο εισοδήματος (26% επί των 12.000) και 650 ευρώ τέλος επιτηδεύματος. Πρέπει, δηλαδή, να καταβάλει για φόρους και εισφορές το 48% του εισοδήματός του και να διαβιώσει με 8.230 ευρώ για ένα έτος. Ένας νεαρός σερβιτόρος πλήρους απασχόλησης έχει -απόλυτα εύλογη- προσδοκία να αποκομίζει περισσότερα..

Κατά τις κυβερνητικές «σκέψεις» αυτή η επιβάρυνση είναι …μικρή!! Μέχρι τις 30.000 ετήσιο εισόδημα η προσέγγιση του κ.Κατρούγκαλου φέρεται να θεωρεί εύλογη μία αθροιστική επιβάρυνση 55%, ώστε επαγγελματίας με κέρδη 30.000 να ζει με 13.500 ετησίως! Αν δε ο ελεύθερος επαγγελματίας είναι …πλούσιος, με εισόδημα π.χ. 40.000, η κυβέρνηση σκέπτεται να τον επιβαρύνει με 60%, ώστε από τις 40.000 να του μένουν για να ζήσει οι 16.000…

Όλα τα παραπάνω προωθούνται άλλοτε με την συνθηματική επωδό ότι ευνοούν τους αδυνάτους και τα θύματα της ανθρωπιστικής κρίσης με επιβάρυνση των εχόντων (σαν τους …κροίσους των παραπάνω παραδειγμάτων), άλλοτε με το πρόσχημα ότι υπηρετούν το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων: τόσο κλειστών, ώστε – ειδικά στον δικηγορικό κλάδο- να συζητείται από χρόνια το οξύ πρόβλημα του υπερπληθωρισμού των δικηγόρων και γενικότερα των πτυχιούχων νομικής.

Από άποψη δικαιοσύνης, το αποτέλεσμα είναι τερατώδες. Άνθρωποι που επένδυσαν χρόνια στα θρανία και τα πανεπιστημιακά έδρανα, από τους οποίους προσδοκάται να συμβάλλουν στη μορφωτική πρόοδο της χώρας, αντιμετωπίζονται ως εχθροί που πρέπει να ισοπεδωθούν στο επίπεδο του κατώτατου νόμιμου μισθού. Από άποψη ευρύτερων οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων, οι συνέπειες ενδέχεται να είναι εξίσου τραγικές. Μπορεί κανείς να προεξοφλήσει ότι οι νέοι με μορφωτικό ενδιαφέρον και εργασιακό ζήλο θα εξαντλήσουν κάθε περιθώριο μετανάστευσης. Ότι άλλοι θα εγκαταλείψουν εντελώς τα επιστημονικά επαγγέλματά τους ή θα υπαλληλοποιηθούν σε κεφαλαιουχικές εταιρείες οι οποίες έχουν μοναδικό σκοπό το κέρδος και όχι την υπεράσπιση των ατομικών ελευθεριών ή άλλων μη αμιγώς οικονομικών αγαθών. Και ότι η εξοντωτική επιβάρυνση θα οδηγήσει σε εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή και φοροδιαφυγή, καθώς αυτές δεν θα έχουν πλέον κανένα στίγμα απαξίας, αλλά θα αποτελούν όρο επιβίωσης των επαγγελματιών!

Πηγή: https://www.iefimerida.gr/blog-content/246211/asfalistiko-tis-anasfaleias-dimeysi-toy-dikigorikoy-eisodimatos (18 Ιανουαρίου 2016)